Cieszyn, miejsce tradycji i designu.

Izba Cieszyńskich Mistrzów to wyjątkowe miejsce przedstawiające tradycje rzemiosła. Jest usytuowana w kilkusetletniej kamienicy przy ulicy Starego Targu 2, gdzie obok kasy biletowej znajduje się niepozornie funkcjonujący warsztat rusznikarski Jerzego Wąłgi. To miejsce upamiętnia zanikające już rzemiosło: cieszyńskie filigrany, haft, koronkę, grawerstwo, introligatorstwo, zduństwo, szlifierstwo kryształów i rusznikarstwo.

Jerzy Wąłga to legenda wśród cieszyńskich mistrzów-rzemieślników. Zajmuje się rzemiosłem artystycznym i kontynuuje tradycje nadolziańskiego rusznikarstwa. Jest ostatnim człowiekiem, który produkuje i naprawia broń palną. Od końca lat 70-tych prowadzi swój warsztat, w tym czasie wykonał już kilkadziesiąt cieszynek, legendarnych strzelb, które trafiły nie tylko do kolekcjonerów w Polsce, ale także Skandynawii i Stanów Zjednoczonych. Jeden z egzemplarzy zamówiła u niego Kancelaria Prezydenta RP.

W Izbie Cieszyńskich Mistrzów można zobaczyć sylwetki żyjących w XX w. mistrzów-rzemieślników oraz ich wyroby. Wśród nich są:

Helena Karpińska, nazywana "poetką opraw", zajmowała się artystycznym introligatorstwem egzemplarze oprawionych przez nią dzieł wyróżniały się niepowtarzalnością, w swoich wzorach często sięgała po motywy cieszyńskie;

Ludwik Kuś, szlifierz kryształów, który przez 14 lat piastował godność Starszego Cechu w cieszyńskim Cechu Rzemiosł Różnych. W swoich dziełach wyróżniał się niezwykłą elegancją dzieł oraz tzw. „ wiedeńskim szlifem”

Albert Palica, grawer, jego największą pasją było wykonywanie matryc i samych medali, posiadał wyjątkową zdolność pisania w lustrzanym odbiciu, wykonał unikalną matrycę poświęconą Tadeuszowi Kościuszce, był jedynym grawerem w powiecie cieszyńskim.

Franciszek Horak, mistrz filigranu, który jest twórcą wielu misternie wykonanych srebrnych i złotych elementów stroju cieszyńskiego m.in. pasów, spinek.

Janina Marcinkowa, etnograf, choreograf, pedagog, interesowała się haftem,który dzięki niej przyczynił się do odrodzenia stroju cieszyńskiego,

Teresa Wałga, koronczarka, która jako jedyna w kraju robiła koronkę trójwymiarową, dzięki niej prezentowała m.in. cieszyńskie zabytki;

Franciszek Bizoń, mistrz zduński oraz pasjonat swojego zawodu;

Dziś o wielu rzemiosłach można przeczytać tylko w książkach, ta izba była wspaniałym pomysłem na to, aby młodsze pokolenie wiedziało a starsze zapamiętało, że Cieszyn nie tylko słynie z niepowtarzalnej architektury, ale również z rzemiosła na najwyższym światowym poziomie, które znane było już od początków Księstwa Cieszyńskiego.